Αποφάσεις

Μικρές και μεγάλες αποφάσεις. Όλες οδηγούν σε κάποιο μονοπάτι που καταλήγει σε ένα ξεχωριστό προορισμό.

Πόσοι από εμάς δεν έχουμε αναρωτηθεί, έστω για μια φορά στη ζωή μας, τι θα είχε απογίνει αν σε κάποια χρονική στιγμή του παρελθόντος είχαμε πάρει μια διαφορετική απόφαση; 

Πού θα βρισκόμαστε τώρα; Με ποιους θα είμαστε μαζί; Πόσο πετυχημένοι θα είχαμε γίνει; Θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι; 

Εύκολο να λέμε τώρα ότι αν αρχίζαμε ξανά θα κάναμε κάτι διαφορετικό. Όμως τώρα είμαστε κι εμείς διαφορετικοί, φορτωμένοι με εμπειρίες και γνώσεις που μας έλειπαν τότε. Αν γυρνούσαμε πίσω στο χρόνο όπως είμαστε μέσα μας σήμερα, θα αλλάζαμε σίγουρα κάποια πράγματα; Όλες αυτές τις μεγάλες ή μικρές αποφάσεις που μας οδήγησαν σε λάθη αλλά και σε χαρούμενες στιγμές που ζήσαμε; Θα είχαμε το θάρρος ή ακόμα την επιθυμία να τα σβήσουμε όλα, να απαρνηθούμε τον σημερινό μας εαυτό και να φτιάξουμε ένα καινούργιο, βασισμένο σε νέα ρίσκα, σε νέα λάθη, σε άγνωστες χαρές; Ποιος θα μπορούσε να μας εγγυηθεί ότι τελικά θα ήταν καλύτερα;

Κάθε μέρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις, μας προβληματίζουν διλήμματα, μας τρώνε οι ανασφάλειες και καραδοκούν οι φόβοι. Άλλοτε ακολουθούμε τη φωνή της λογικής κι άλλοτε τυφλά το ένστικτό μας ή συνδυασμό και των δύο με κάτι να υπερισχύει του άλλου, ανάλογα τον χαρακτήρα μας και την περίσταση. Πλέκουμε πιθανά σενάρια με χιλιάδες αν και πως και καταλήγουμε σε εναλλακτικές λύσεις. Κουβεντιάζουμε με τον εαυτό μας, συμβουλευόμαστε φίλους και γνωστούς, κοιμόμαστε και ξυπνάμε αναζητώντας τη σωστή απάντηση σε ότι μας απασχολεί. Θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι κάνουμε το σωστό. Υπάρχει όμως σωστό και λάθος ή απλά υπηρετούμε πεπραγμένα κοινωνικά πρότυπα; 

Τις περισσότερες φορές η απάντηση βρίσκεται ήδη μέσα μας από την πρώτη στιγμή. Ξέρουμε τι είναι αυτό που θα μας οφελήσει. Απλά πολλές φορές θέλουμε να οραματιστούμε την ιστορία μέχρι το τέλος και μετά να αρχίσουμε να τη ζούμε. Δεν τολμάμε να βουτήξουμε πριν να δούμε αν πατώνουμε. Μήπως έτσι περιπλέκουμε και καθυστερούμε ανώφελα τα πράγματα ίσα-ίσα για να έχουμε τη ψευδαίσθηση ότι δικαιώνουμε την ορθότητα της απόφασης; 

Δημιουργούμε στον εαυτό μας περιττά άγχη. Τα φανταστικά μας σενάρια μπορούν να ανατραπούν οποιαδήποτε στιγμή από απρόβλεπτους παράγοντες. Πόσες φορές δεν μας έχει συμβεί αυτό; Να έχουμε ζυγίσει και μελετήσει κάποιο θέμα και στο τέλος να εξελίσσεται εντελώς διαφορετικά από το προγραμματισμένο. 

Δεν είναι καλύτερα λοιπόν να κυλάμε στη ροή των επιθυμιών μας και να ρουφάμε το μεδούλι της κάθε στιγμής; Να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις όπως έρχονται μεμονωμένα; Να ακολουθούμε το δικό μας σωστό και λάθος, όπως ταιριάζει σε εμάς καλύτερα, με τον δέοντα σεβασμό εννοείται και στους γύρω μας;

Αποφάσεις που πήραμε ή δεν πήραμε μπορεί να αφήνουν απωθημένα στον καθένα μας. Πράγματα που θα θέλαμε να έχουμε κάνει και τα αφήσαμε να ξεχαστούν ή δεν τα τολμήσαμε ποτέ. Μερικά όμως μπορούμε ακόμα να τα κάνουμε και μάλιστα να μας δώσουν πιο ολοκληρωμένη και συνειδητοποιημένη ικανοποίηση. Κάποια άλλα ίσως να μη τα κάνουμε ποτέ. Και τι πειράζει όμως; Σημασία έχει ότι αυτή είναι η ζωή μας, η δική μας ζωή, την έχουμε κερδίσει στιγμή-στιγμή και είναι στο χέρι μας να την απολαύσουμε ως το τέλος με τον τρόπο που θα επιλέξουμε εμείς για εμάς.

viciousLamb, 19.04.2015