Με τα μάτια της μ-Άννας!

παρέλαση 28ης Οκτωβρίου, 2011 - κεντρική Πλατεία Χαλανδρίου. το δικό μου το παιδί!!

μπορεί η σημερινή επέτειος να αμαυρώθηκε,

οι πολιτικοί να ερμηνεύουν τα όσα γίνονται όπως τους συμφέρει,

μπορεί οι μαθητές να έστρεφαν το κεφάλι αλλού,

τα συνθήματα να κάλυπταν τους ήχους των τυμπάνων...

όμως υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να το αγγίξει και να το αλλοιώσει κανείς!

είναι το καρδιοχτύπι μας όταν ανακοινώνεται το σχολείο του παιδιού μας στα μεγάφωνα,

η καθιερωμένη 'μάχη' για να τραβήξουμε μια φωτογραφία, να πάρουμε λίγο βίντεο,

το δάκρυ που κυλάει όταν βλέπουμε το δικό μας το παιδί

να απομακρύνεται στο γαλανόλευκο βάθος.

είναι το χαμόγελο  κρυφής περηφάνειας που ζωγραφίζεται στα πρόσωπα των γονιών,

το πείραγμα από τα αδελφάκια, τα αστεία από τους φίλους, 

η ανυπομονησία του παππού και της γιαγιάς στο σπίτι

να καμαρώσουν το εγγόνι με τη στολή ή να δουν στα πεταχτά μια φωτογραφία.

Από την άλλη, βέβαια, δεν μπορώ να πω! Είχε πολύ πλάκα όταν πίσω μου δυο νεαροί ήταν σαν να είχαν πάει για ψώνια, εντοπίζοντας τα καλά "κομμάτια" στην κυλιόμενη βιτρίνα .

vL

Ζήτω η Ελλάς!!!

Άκουσε το τραγούδι του Ζακ Στεφάνου - Το γλυκό της το Παιδί